Έβλεπα σήμερα στο ΣΚΑΙ-Φάκελοι τον Βασίλη Ράπανο καλεσμένο του Παπαχελά να λέει τα γνωστά επιχειρήματα ότι αν βγούμε από το ευρώ θα χρειαστεί να βγει ο στρατός στους δρόμους, ότι δεν θα έχουμε φάρμακα ή ότι δεν θα έχουμε ανταλλακτικά για τους υπολογιστές μας κτλ. Ξέχασε βέβαια να πει (μπορεί να μην το ξέρει) ότι ήδη υπάρχει πρόβλημα με τα φάρμακα και ότι επίσης για ό,τι χαλάει (τηλεόραση, αυτοκίνητο, συσκευές κτλ) το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού δεν έχει την δυνατότητα να το αντικαταστήσει αλλά συχνά ούτε και να το επιδιορθώσει. Όλα αυτά εντός ευρώ.
Είπε όμως και ένα οικονομικό επιχείρημα όταν ανέφερε ότι τα χρόνια της δραχμής το δολάριο που ήταν το 1974 30 δρχ έφτασε το 1992 στις 300 δρχ και παρόλη αυτή την τεράστια υποτίμηση αυτό δεν βοήθησε την ανάπτυξη που δεν ξεπέρασε το 1% κατά μέσο όρο κατ’ έτος. Δεν ξέρω αν η ασθένεια που επικαλέστηκε για να μην αναλάβει το υπουργείο οικονομικών ήταν το αλτσχάιμερ αλλά σε κάθε περίπτωση θυμίζω ότι η Ελλάδα πέφτει με ρυθμούς 7% ανά έτος !! Αν τα χρόνια εκείνα είχαμε ευρώ (ή κάτι παρόμοιο) ίσως η ανάπτυξη να ήταν όχι +1% το έτος (σύνολο +30%) αλλά -3% ανά έτος (σύνολο -90%). Συνεπώς το επιχείρημά του είναι Αίολο.
Η έξοδός μας από το ευρώ δεν θα γίνει επειδή είναι κάτι εύκολο αλλά επειδή είναι η μοναδική μας επιλογή. Δεν υπάρχει άλλη λύση.
Υπό τις δεδομένες συνθήκες κρίσης θα ήμασταν κ Ράπανε υπέρ-καλυμμένοι με το 1% κατ’ έτος, το ποσοστό που εσείς σαν τραπεζίτης τόσο πολύ θεωρείτε ασήμαντο. Εμείς όμως οι απλοί άνθρωποι που δεν θέλαμε η ζωή μας να μετατραπεί σε μια κερδοσκοπική γκανιότα, εμείς που δεν ενδιαφερόμαστε να γινόμαστε κάθε χρόνο 30% πιο πλούσιοι ρισκάροντας τα πάντα, όπως ήθελαν οι τραπεζίτες, αρκούμαστε και με το ταπεινό +1% κατ’ έτος!
Γιατί ως γνωστό από το 2005-2006 και μετά οι τράπεζες πίεσαν για να πετυχαίνουν ρυθμούς ανάπτυξης άνω του 20% για να μπορούν να ανταγωνίζονται σε θελκτικότητα αποδόσεων κεφαλαίων αντίστοιχη με ξένα κερδοσκοπικά ιδρύματα/τραπεζικούς κλάδους που κάλπαζαν με +30% κατ’ έτος λίγο πριν χρεοκοπήσουν….
Και έρχεται τώρα αυτός ο τραπεζίτης, σε μια περίοδο που η οικονομία ματώνει με ρυθμούς -7% κατ’ έτος, για να μας πει κοροϊδευτικά και υποτιμητικά για το +1% κατ’ έτος της δραχμής από το 1974-1992 !!
Αιδώς Αργείοι.
Είναι δυνατόν υπό συνθήκες τέτοιας ακραίας κρίσης να υποτιμάμε το +1% ; Χρειάζεται άραγε η κοινωνία πάνω από αυτό για να μπορεί να ζει ειρηνικά ; Μήπως αυτοί οι άνθρωποι έχουν στο μυαλό τους ακόμη το πως θα γυρίσουμε πίσω στην εποχή +30% ; Γιατί αυτό φάνηκε από την κουβέντα.
Αυτή η γενιά της μεταπολίτευσης έχει τελικά πιο πολλά νοητικά προβλήματα από ότι οι χρυσαυγήτες.
Είπε όμως και κάτι σωστό, ότι η Ελλάδα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις, ακόμη και συμβατικές, και εκεί συμφωνώ με οποιαδήποτε έννοια και αν τις αναζητήσουμε. Πρέπει όντως να αποποινικοποιηθεί η άτυπη πονικοποίηση της επιχειρηματικότητας και κυρίως της μικρής επιχειρηματικότητας, να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα, να απλοποιηθούν οι νόμοι και να καταργηθεί το κράτος-ελεγκτής της επιχειρηματικότητας και η αισχρή γραφειοκρατία του. Και όλα αυτά με γνώμονα την επιχειρηματική δραστηριότητα του μικρού άνεργου πολίτη που μόνο έτσι θα μπορέσει από εδώ και πέρα να ζήσει.
Σαν γενικό συμπέρασμα έβγαλα ένα, το οποίο δεν κρύβεται πλέον, ότι το τραπεζικό κεφάλαιο είναι σε άγριο πανικό και έχει ως ταμπού την έξοδό μας από το ευρώ. Και αυτό γιατί αυτή η επιλογή το διαλύει. Είναι όμως ξεκάθαρο ότι το τίμημα που θα πληρωθεί για να μείνει ζωντανό το τραπεζικό κεφάλαιο (=μέτοχοι μεγάλων τραπεζών-μεγαλοιδιοκτήτες και άλλοι) θα είναι η πλήρης εξαθλίωση της χώρας. Περί αυτού πρόκειται.
Θυμίζω ότι ήδη τα φτωχά νοικοκυριά από το 2007 ήδη επέστρεψαν βιαίως στο 1965-1972 σε λίγο θα οδεύουμε προς εποχές πριν τον πόλεμο του 1940 ή ακόμη χειρότερα σε εποχές λίγο μετά του 1944 όταν η Ελλάδα ήταν κατεστραμμένη και ισοπεδωμένη.
Ήδη η ΔΕΗ κόβει 30,000 λογαριασμούς το μήνα λόγω απλήρωτων οφειλών, όταν ξέρουμε ότι το κάθε νοικοκυριό αφήνει την ΔΕΗ τελευταία, μπορεί να μην έχει να φάει αλλά την ΔΕΗ την πληρώνει. Πολλές ακόμη δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων πληρώνουν την ΔΕΗ με δανεικά από οικογένεια-κάρτες. Η Ελλάδα καταστρέφεται ταχέως εντός του ευρώ.
Και άλλη λύση υπάρχει, αυτή του +1% κατ’ έτος που κοροϊδεύει ο κύριος Ράπανος και το τραπεζικό κεφάλαιο! Βέβαι το τραπεζικό κεφάλαιο με το +1% δεν θα μπορέσει να ανασυνταχθεί ποτέ, εμένα όμως αυτό δεν με ενδιαφέρει. Με τόσα χρήματα που έχουν σπαταληθεί για την Ελλάδα σίγουρα θα μπορούσε να υπάρχει ένα ξένο τραπεζικό ίδρυμα να έχει μαζέψει τα εγχώρια ελληνικά κωλοχανεία και να έχουμε ήδη ένα ισχυρό τραπεζικό σύστημα. Αλλά δεν το επιτρέπουν οι Έλληνες αυτό, οι Έλληνες πολυεκατομμυριούχοι εννοώ που ελέγχουν συχνότητες, κανάλια και τοπικό πληθυσμό. Ή αυτοί ή κανένας, είναι το αντίθετο ακριβώς από αυτό που είπε ο Μέγας Αλέξανδρος όταν στην έρημο του έδωσαν να πιει λίγο νερό και αυτός το έχυσε λέγοντας ότι ή θα βγουν όλοι μαζί ή δεν θα βγει κανένας.
Πολύ σύντομα ο πληθυσμός όμως θα καταλάβει ότι ακόμη και στον τρίτο κόσμο οι χώρες έχουν βρει τρόπους ώστε οι πολίτες τους να έχουν ηλεκτρικό ρεύμα. Κάτι που στην Ελλάδα σήμερα έχει αρχίσει να είναι πολυτέλεια.
Έτσι, στην Αίγυπτο, στην Ιορδανία, στην Συρία, ακόμη και στην Λωρίδα της Γάζας οι πληθυσμοί έχουν ηλεκτρικό ρεύμα, κάτι που στην Ελλάδα αρχίζουμε πλέον και δεν έχουμε. Όταν ο πληθυσμός καταλάβει ότι αυτό δεν είναι αναπόφευκτο (όπως δεν ήταν αναπόφευκτος ο χειμώνας του 1986 για να ξεπληρώσει σε ένα έτος ο Τσαουσέσκο το χρέος της Ρουμανίας) δεν ξέρω ποιο άλλο μέλλον θα επιφυλάσσεται για τους σημερινούς πολιτικούς διαφορετικό από αυτό που περίμενε τον Τσαουσέσκο.
Και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό για να το σημειώσετε:
Οι πιο επικίνδυνοι από όλους αυτούς της τραπεζικής ελίτ που κυβερνάει την Ελλάδα είναι οι λεγόμενοι «σοσιολδημοκράτες», εκείνοι δηλαδή που γουστάρουν την ελεύθερη αγορά αλλά παριστάνουν δήθεν ότι γουστάρουν και μια υποτιθέμενη εκδοχή κοινωνικής δικαιοσύνης. Και αυτό γιατί αυτοί οι τύποι όταν λένε σοσιαλδημοκράτες εννοούν ότι θα έχουν το κράτος να προστατεύει τα συμφέροντα των ιδιωτικών τους μεγαλοσυμφερόντων. Σε αντίθεση π.χ. με έναν γκαραντί νεοφιλελεύθερο που όμως τουλάχιστον κατανοεί και παραδέχεται ευκολότερα την έννοια της χρεοκοπίας και της αναζωογονητικής της δύναμης.
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Greek Rider 