Το τίμημα του ευρώ

Όταν μειώνονται οι αποδοχές, δηλαδή τα εισοδήματα, των φτωχών κοινωνικών τάξεων δεν νοιάζεται κανένας από όσους έχουν φωνή να μιλήσουν δημόσια. Ίσα, ίσα, δίνονται δικαιολογίες για το πόσο τεμπέλης είναι ο Έλληνας εργαζόμενος (εννοείται σε αντίθεση με τον Έλληνα επιχειρηματία ο οποίος αποσιωπάται ότι φτιάχτηκε από τις κομματικές οργανώσεις, κυρίως του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ).

Όταν όμως φορολογούνται τα ακίνητα γίνεται χαμός στο σκάι και στο mega ενώ βγαίνει στον αέρα μέχρι και ο εκπρόσωπος του ΠΟΜΙΔΑ και σχεδόν κλαίγοντας για το κατάντημα των μεγαλοιδιοκτητών λέει (ειρωνικά κατά τη γνώμη μου) να περάσει μια διάταξη που θα μπορεί τουλάχιστον το κράτος να κατάσχει τα ακίνητα όταν οι μεγαλοιδιοκτήτες δεν έχουν να πληρώσουν αντί αυτοί να κινδυνεύουν με φυλάκιση. Κανείς όμως δεν θίγει το θέμα της πτώσης των τιμών των ακινήτων/ενοικίων.  ΝΑΙ κύριοι, 4 χρόνια μετά η «γραμμή Μαζινό» των ιδιοκτητών κρατάει με ελάχιστες απώλειες για το μέγεθος της καταστροφής. Και αυτή τους η ισχυρή γραμμή άμυνας που δεν έχει αφήσει τις τιμές των ακινήτων να πέσουν πολλαπλάσιες φορές περισσότερο, όπως θα έπρεπε, είναι από τους βασικούς λόγους που βρισκόμαστε ακόμη σε ύφεση.

Όταν από την άλλη μεριά κουρεύονται τα ομόλογα που άλλωστε και θεωρητικώς έχουν σημαντικό ρίσκο (όπως άλλωστε ακόμη και οι καταθέσεις) οι ομολογιούχοι μας τα πρήζουν με τα σποτάκια τους στην τηλεόραση. Πρώτη φορά βλέπω επενδυτές που θέλουν μόνο να κερδίζουν και δεν αποδέχονται τη χασούρα τους. Αυτό όμως κύριοι δεν είναι καπιταλισμός, τι θέλετε δηλαδή να γίνουν Σοβιετική Ένωση; Κανονικά το κράτος έπρεπε ήδη να έχει χρεοκοπήσει επίσημα και οι ομολογιούχοι να έχουν χάσει πολλά περισσότερα.

Επίσης, όταν «κουρεύονται» οι καταθέσεις και πάλι το διεφθαρμένο σύστημα εξεγείρεται. Έτσι, ενώ το τίμημα του ευρώ περιλαμβάνει εν μέρει και το τίμημα των καταθέσεων, κάτι που θα γινόταν αυτόματα αν βγαίναμε από το ευρώ, κάποιοι θέλουν και το καρβέλι ολόκληρο και τον σκύλο χορτάτο. Δηλαδή θέλουν και ευρώ στην τσέπη και τις ζημιές και το τίμημα να το αναλάβουν οι πιο φτωχές μάζες που δεν έχουν γνώση, φωνή και οργάνωση (αφού άλλωστε είναι και άχρηστοι τεμπέληδες όπως μας λένε)….

«Βάλτε κατώτατο μισθό 140 ευρώ για να μην μας κουρέψουν τις καταθέσεις, αφήστε την ανεργία στο 45% αρκεί να μην πέσουν οι τιμές των ακινήτων περισσότερο, αφήστε το φασισμό να ριζώσει αρκεί να μην κλείσει καμιά τράπεζα». Με άλλα λόγια, αφήστε τους όλους να πνιγούν για να μπορούμε εμείς να κρατήσουμε τα φράγκα που βγάλαμε από την φούσκα της οικονομίας και την λεηλασία του κράτους. Και στο όνομα αυτής της φούσκας που τεχνητά συντηρείται εξοντώνονται οι τίμιες παραγωγικές τάξεις της χώρας.

Μια τίμια κυβέρνηση και μια σωστή αντιπολίτευση θα έπρεπε να απαιτεί να αφεθεί η αγορά ελεύθερη για να επιβάλει τη νέα ισορροπία. Είναι η στιγμή που η ελεύθερη αγορά, μια φορά στις 100, παίρνει από τον πλούσιο για να δώσει στον φτωχό. Η χρεοκοπία και η κατάρρευση των τιμών θα ήταν βάλσαμο στις πληγές της οικονομίας μας. Όποιος δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό δεν μπορεί να κατανοήσει τίποτα από ό,τι συμβαίνει γύρω μας.

Σε αυτή την περίπτωση οι φτωχοί (οι οποίοι άλλωστε δεν έχουν περιουσιακά στοιχεία να χάσουν) θα περιόριζαν το χρονικό διάστημα της κατάντιας τους στο ελάχιστο δυνατό διάστημα γιατί η οικονομία θα ισορροπούσε γρήγορα σε χαμηλότερο επίπεδο τιμών/μισθών.

Συνοπτικά η έξοδος από το ευρώ, στην καλύτερη περίπτωση, θα έλυνε περισσότερα προβλήματα από όσα νομίζουμε ότι έχουμε.